از مراسمی است که در بعضی شهرستانها و بلاد شیعی و توسط برخی از عزاداران امام‏حسین‏«ع‏»اجرا می‏شود و در تاسی به مجروح و شهید شدن سید الشهدا«ع‏»و شهیدان‏کربلا و بعنوان اظهار آمادگی برای خون دادن و سر باختن در راه امام حسین‏«ع‏»انجام‏می‏دهند.صبح زود عاشورا،با پوشیدن لباس سفید و بلندی همچون کفن،بصورت دسته‏جمعی قمه بر سر می‏زنند و خون از سر بر صورت و لباس سفید جاری می‏شود.بعضی‏هم برای قمه زنی نذر می‏کنند،برخی هم چنین نذری را در باره کودکان خردسال انجام‏می‏دهند و بر سر آنان تیغ می‏زنند،در حدی که از محل آن خون جاری گردد.قمه زنی نیز،مثل زنجیر زنی و شبیه خوانی و...از دیر باز مورد اختلاف نظر علما وپیروان و مقلدین آنان بوده و به استفتا و افتاء مبنی بر جواز یا عدم جواز آن می‏پرداخته‏اند. این مراسم،از نظر شرعی پایه و مبنای دینی ندارد و صرفا روی علاقه شیعیان به ابا عبد الله‏الحسین‏«ع‏»انجام می‏گیرد. فقها نیز آن را در صورتی که ضرری نداشته باشد،مجازمی‏دانند.برخی از فقها نیز به خاطر تاثیر نامطلوب آن بر افکار دیگران و موجب وهن‏مذهب بودن،آن را ممنوع دانسته‏اند.البته شرایط زمانی در این مساله بی‏تاثیر نیست. امام‏خمینی‏«ره‏»در پاسخ به استفتایی که در سالهای اول پیروزی انقلاب اسلامی در این زمینه‏از ایشان شده بود،فرمودند: «در وضع موجود،قمه نزنند...» آیة الله خامنه‏ای نیز در دیداربا روحانیون،در آستانه ایام عاشورا(سال 1373 شمسی)در ضمن بیانات مبسوطی درخرافه زدایی از عزاداری سید  الشهدا«ع‏» فرمودند:«قمه زدن هم از آن کارهای خلاف‏است...این یک کار غلطی است که عده‏ای قمه‏ها را بگیرند و بر سر خود بزنند و خون‏بریزند...کجای این کار،حرکت عزاداری است؟ این جعلی است.اینها چیزهایی است که‏از دین نیست...».آن را بدعت،خلاف و خرافه دانستند.و در پاسخ به نامه امام جمعه‏اردبیل،نوشتند:امروز این ضرر بسیار بزرگ و شکننده است و لذا قمه زدن علنی و همراه‏با تظاهر،حرام و ممنوع. (1) علمای دیگر نیز در تایید موضع و سخن رهبر انقلاب،آن راموجب وهن مذهب و نامشروع دانستند. (2) البته این احساس مذهبی و عواطف دینی که سبب می‏شود به عشق حسین‏«ع‏»چنین‏کارهایی کنند،باید در مسیر صحیح هدایت‏شود و مورد بهره‏برداری قرار گیرد تا شور وانگیزه جهاد و شهادت بیافریند.بعلاوه،آنان که به خاطر حسین‏«ع‏»حاضرند خون بدهند،چه بهتر که خون خویش را به درمانگاهها و مراکز انتقال خون اهدا کنند یا با تاسیس بانک‏خون،از فداکاران و ایثارگران داوطلب،در روز عاشورا خون گرفته شود و نگهداری‏گردد،تا از این طریق،جان انسانهای بسیاری که نیازمند خونند،نجات یابد.گر چه این‏کار،شاید مثل قمه زنی،تامین کننده احساس عاطفی فرد نباشد،ولی قطعا رضایت‏خداوندو پسند سید الشهدا«ع‏»را بیشتر در پی دارد.کاش روزی صدقه دادن خون نیز،مثل صدقه‏و کمک مالی و لباس و غذا و... مرسوم گردد و با قصد قربت انجام گیرد. کی گفت‏حسین،برسرخویش بزن؟       باتیغ،به فرق خویشتن نیش بزن    تیغی که زنی برسرخود،ای غافل         برفرق ستمگران بدکیش بزن پی‏نوشتها 1-در تاریخ 7 محرم 1415،22 خرداد 1373. 2-مجموعه سخنان ایشان واستفتاها وجوابها درجزوه‏ای به نام‏«پیرامون عزاداری عاشورا»در 71 صفحه درمحرم‏1415 ازسوی دفترتبلیغات اسلامی چاپ شد. منبع:فرهنگ عاشورا،استادبزرگوارحجه الاسلام والمسلمین جوادمحدثی،سایت حوزه علمیه :‏http://www.hawzah.net/Hawzah/Articles/Articles.aspx?id=4145